گر بخواهيم  مثل ديگران حرف روي حرف نگذاريم و  چند كلمه حرف درست حسابي بزنيم بايد اعتراف كنيم  قاليباف هنوز در افكار عمومي بهتر از كانديداهاي احتمالي ديگر جاي دارد.

شاهد عيني اين ادعا پرس و جو از ديدگاه هر محفل اعم از طبقه تحصيل كرده يا قشر كارمند يا مردم عادي درباره رياست جمهوري قاليباف است. از هر پنج نفري كه در جايي دوروبرم هستند دست كم سه يا در بدبينانه‏ترين حالت دو نفر اذعان مي كنند قاليباف توانمندتر از ديگر كانديدها است. البته به ضرس قاطع نمي توان اين ديدگاهها را دليل پيروزي آقاي قاليباف دانست اما واقعيت هايي كه در جامعه جاري اند مي تواندگوياي جلوتر بودن او از ديگ كانديدها باشد. برخي افراد معتقدند قاليباف را نيز مثل ديگر كانديدهاي قبلي نمي گذارند بر سر كار بيايد چون آدم خوش پوش، سخنران خوب و فردي است كه مديريت قوي خود را در اداره تهران نشان داده است. از برخي مي پرسيدم اگر قاليباف را نگذارند رييس جمهوري بشود چه كار بايد بكند؟برخي مي‏گفتند قاليباف نبايد مثل احمدي نژاد خيلي از آمار حرف بزند احمدي نژاد از بس در مورد هر چيزي آمار مي‏دهد كه مردم ديگر هيچ اعتمادي برايش ندارند. برخي هم مخالف پيوستن قاليباف به ائتلاف بودند چون معتقدند هستند وي فردي مستقل است و توانايي اش بيشتر از ديگر كانديدها است.عده اي هم معتقدند قاليباف را در تهران بيشتر مي شناسند ولي بيشتر شهرستان ها شناختي از اوندارند و او بايد كاري بكند در شهرستان ها هم او را بشناسند.

در هر صورت آنچه كه درجامعه جاري است و مقبول افكار عمومي است استقلال و توانمند بودن آقاي قاليباف است. پرسش اين است آيا جرياني وجود  دارد كه از رييس جمهوري شدن قاليباف نگران است، چرا؟

بي ترديد در فضاي رقابت هر انتخاباتي تيم هاي كمپين هر نامزد تلاش مي كنند با تاكتيكها و استراتژي ها نامزد مورد نظر خودرا به پيروزي برسانند و مسلما در هر انتخاباتي حتي انتخابات آمريكا نامزدها از تبليغات منفي استفاده مي كنند.اما نگاهي به رقابت هاي انتخاباتي ميان اوباما چه در دور اول و چه دور دوم با رقبايش نشان مي دهد اولا اوباما كمتراز رقيبش از تبليغات منفي استفاده مي كرده و در ثاني اگر هم استفاده مي كرد بر اساس موقعيت در زماني وارد عمل مي شدكه از خودش دفاع بكند نه اينكه به رقيب حمله بكند.اينكه فضاي سياست در ايران متفاوت است شكي نيست اما ترديدي نيست رفتار مبارزاتي نامزد در پيروزي او تاثير زيادي دارد.

در فضاي كنوني پنج ماه مانده به انتخابات رياست جمهوري ايران صف ارايي هاي كانديدها در حال شكل گيري هستند و  تبليغات برخي از انها از جمله دولتي ها بيشتر از ديگران بوده است.دولتي ها به واسطه در اختيار داشتن ابزارها و امكانات بيشتر تبليغاتي در چند ماه گذشته مدام به هر نامزدي كه احتمال داده اند توانايي و شانس بيشتري براي پيروزي دارد حمله كرده اند و ترديدي نيست در ماههاي آتي هم اين تبليغات منفي شدت گيرد. در اين ميان بيشترين تبليغات متوجه قاليباف بوده است و اين نشان از اهميت اين نامزد دارد. بنابراين مي توان اذعان كرد كه جرياني از همان اول شكل گرفته است كه مانع رييس جمهور شدن قاليباف بشود.اما دراين ميان انچه اهميت دارد تجربه ديگركانديدها در رقابت ها است. واكنش زياد به تخريب هاي رقيب چه بسا تاثير منفي بگذارد، پس نبايد گامها را تند كرد.جرياني كه مانع رييس جمهوري شدن قاليباف است مسلما توانايي هاي او را در جامعه ديده است و از اين امر نگران است.